Aktualności

Dnia 13 XI 2014 r. uczniowie i nauczyciele naszej szkoły spotkali się w sali gimnastycznej, aby oddać hołd i cześć pamięci wszystkim patriotom, którzy składając niejednokrotnie najwyższą ofiarę, czyli swoje życie, uczynili nasz kraj wolnym i niezależnym.

Dziś nie musimy walczyć i oddawać swego życia, lecz musimy pamiętać o tych wszystkich, którzy nie szczędzili Ojczyźnie tego, co dla nich najcenniejsze, którzy wszystko, co najlepsze złożyli u stóp Matki – Ojczyzny.

Nadszedł nowy wiek. Zmienia się świat, Europa i Polska. Młode pokolenie ma szansę żyć w nowych, lepszych czasach. Jednak powinno czuć na sobie odpowiedzialność za losy kraju i świata, za losy nasze i naszych bliskich. My dziś żyjący, dzięki naszym przodkom, możemy w pełni docenić niepodległość Ojczyzny. Jesteśmy im wdzięczni za naszą wolną Polskę. Wierzymy, że nasze życie, nauka, praca, poświęcenie będzie choćby częścią długu jaki musimy wobec nich spłacić. Obiecujemy o nich pamiętać zawsze. Dlatego rokrocznie przygotowujemy uroczystość rocznicową związaną z datą odzyskania przez Polskę niepodległości. Uczniowie kl. IV – VI z powagą i skupieniem recytowali poezję patriotyczną, chór szkolny wykonał pieśni patriotyczne m. in.: „Marsz Pierwszej Brygady”, „Wojenko, wojenko”, „Marsz Polonia”. Narratorki natomiast przekazywały informacje historyczne, które przybliżyły słuchaczom drogę Polski do niepodległości oraz podzieliły się refleksjami na temat współczesnego patriotyzmu i powinności jaka spoczywa na obecnych i przyszłych pokoleniach w stosunku do naszej historii, tradycji, suwerenności i ludzi, którzy o nią walczyli. Wolność bowiem nie jest dana raz na zawsze. Trzeba ją stale zdobywać na nowo – jak nauczał swoich rodaków Jan Paweł II.

Mówimy ojczyzna, wolność, niepodległość, odwaga, bohaterstwo, poświęcenie, hołd. Cóż znaczą dziś te słowa? Kto ma nauczyć dzieci i młodzież je rozumieć i nadawać im nowego znaczenia? Uczniowie muszą czerpać z doświadczeń rodziców, dziadków, nauczycieli i wychowawców. Program ten został przygotowany właśnie przez grupę nauczycieli: p. H. Taube, p. A. Bartnik, p. T. Kuranta i p. J Szwałka. Uroczystość zakończyła p. dyrektor szkoły – B. Rosołowska jeszcze raz podkreślając ważność tego święta oraz poprosiła zebranych o uczczenie minutą ciszy wszystkich poległych w obronie Ojczyzny.

Zdjęcia ►►►

Pamiętamy i pielęgnujemy dzieje Szkoły Podstawowej w Bychawce

W  związku ze 160 - letnią rocznicą powstania budynku szkolnego w Bychawce, dnia 9 listopada 2014 r. uczniowie naszej szkoły uczestniczyli we Mszy św. oraz uroczystości poświecenia zabytkowego budynku dawnej szkoły, który jednocześnie został gruntownie wyremontowany w bieżącym roku i ponownie oddany do użytku społeczności bychawczyńskiej.

Podczas nabożeństwa, oprócz pocztu sztandarowego miejscowej OSP, naszą szkołę reprezentował uczniowski poczet z historycznym sztandarem, z 1926 r. We Mszy św. uczestniczyli organizatorzy uroczystości – miejscowi strażacy (opiekunowie tego budynku), przedstawiciele władz powiatowych na czele ze Starostą Lubelskim – Pawłem Pikulą i gminnych władz samorządowych z Burmistrzem Bychawy – Januszem Urbanem, a także pani dyrektor naszej szkoły - Bogumiła Rosołowska, nauczyciele, uczniowie, rodzice i parafianie. Mszę św. celebrował ksiądz proboszcz - Stanisław Góra. Oprawę liturgiczną przygotowali uczniowie pod kierunkiem pani Dyrektor i pana Tadeusza Kuranta. Po homilii, z informacjami historycznymi dotyczącymi początków funkcjonowania szkoły w naszej miejscowości, fundatorów, budowniczych tej pierwszej placówki oświatowej z 1854 r, wystąpił emerytowany nauczyciel polonista – pan Andrzej Mendykowski, który na końcu swojego wystąpienia w imieniu mieszkańców Bychawki podziękował wszystkim osobom zaangażowanym w pozyskaniu środków na remont i jego wykonanie.

Po Mszy św. zebrani przeszli na teren starego cmentarza, na którym znajduje się grób fundatora pierwszej Szkoły Elementarnej w Bychawce – Józefa Poniatowskiego, aby modlitwą złożyć hołd darczyńcy. Następnie wszyscy przeszli przed pięknie odremontowany budynek dawnej szkoły, gdzie nastąpiła ceremonia poświecenia tego obiektu przez kapłana. Swoimi refleksjami na temat, konieczności remontu tego zabytku i jego przeznaczenia dla miejscowej społeczności, podzielił się Pan Burmistrz i Pan Starosta. Następnie gospodarze obiektu zaprosili zebranych do środka budynku, w którego pomieszczeniach obecnie funkcjonuje biblioteka publiczna i pracownia komputerowa.

Na pamiątkę tej uroczystości pozostawiono na frontowej ścianie tablicę informacyjną z napisem:

Budynek powstał w 1854 r.
Z inicjatywy i wsparcia  tutejszego proboszcza – Ks. Walentego Baranowskiego.
Przeznaczony był na szkołę elementarną kontynuatorkę istniejącej wcześniej 
szkółki parafialnej w Bychawce.
Fundusze na budowę tej placówki oświatowej przeznaczył w 1844 r. dziedzic Tuszowa 
pułkownik wojsk polskich Józef Ciołek Poniatowski.

Nauka w tej szkole trwała do 1937 r.

Bychawka, A.D. 2014

Tekst opr. Anna Bartnik

Zdjęcia z uroczystości ►►►

Dnia 5 listopada 2014r. w naszej szkole odbyło się uroczyste Ślubowanie uczniów klasy I.

Punktualnie o godz. 10.00 wychowawczyni  przywitała przybyłych gości, nauczycieli, rodziców i uczniów. Szczególnie ciepło powitała bohaterów uroczystości – uczniów klasy I.

Uczniowie  przygotowywali się do tej uroczystości od początku roku szkolnego. Dzielnie uczyli się tekstów wierszy, piosenek, wytrwale ćwiczyli podczas prób.

W dniu Ślubowania przy współpracy uczennic z klasy III zaprezentowali umiejętności wokalne, recytatorskie i wykazali się również wiedzą dotyczącą naszej Ojczyzny i patrona szkoły. Tym samym udowodnili, że są gotowi do złożenia uroczystego ślubowania na sztandar szkoły.

W niezwykle podniosłej atmosferze Pierwszoklasiści ślubowali być dobrymi Polakami, godnie reprezentować swoją szkołę, swym zachowaniem i nauką sprawiać radość rodzicom i nauczycielom.

Po złożeniu ślubowania p. dyrektor Bogumiła Rosołowska dokonała symbolicznego pasowania na ucznia.

Ukoronowaniem aktu pasowania było wręczenie pamiątkowych dyplomów.

Uśmiechnięci uczniowie przyjęli życzenia i prezenty od Pani Dyrektor, Rodziców, kolegów z klasy II,  ks. Proboszcza i Rady Rodziców.

Na zakończenie wykonano pamiątkowe zdjęcia i  wszyscy goście oraz uczniowie z młodszych klas spędzali czas przy słodkim poczęstunku przygotowanym przez Rodziców.

Rodzicom gratulujemy tak wspaniałych pociech.

Pierwszoklasistom życzymy wielu sukcesów w murach naszej szkoły.

Jolanta Maksim

Fotorelacja z uroczystości ►►►

Wycieczki szkolne to bardzo lubiana przez dzieci, ale także przez nauczycieli, forma nauki i wypoczynku. Wycieczki przynoszą długotrwałe efekty dydaktyczne, jak i wychowawcze: stanowią doskonałą odskocznię od systemu klasowo-lekcyjnego oraz niepowtarzalną okazję do poznawania rzeczywistości - w myśl znanej maksymy Konfucjusza: „Po­wiedz mi, a za­pomnę. Po­każ mi, a za­pamiętam. Pozwól mi zro­bić, a zrozumiem.” 

Pamiętając o tej zasadzie, jako nauczycielki klas I-III,  zorganizowałyśmy w dniu 22 października 2014r. wycieczkę do Bychawy.  Celem wycieczki było przybliżenie najmłodszym uczniom tajników pracy bibliotekarza, lekarza, pielęgniarki, policjanta, piekarza oraz pracownika mleczarni i pracownika poczty.

Na początku odwiedziliśmy oddział Poczty Polskiej, gdzie obserwowaliśmy codzienną pracę „pocztowców”. Następnie odbyliśmy długi spacer po pomieszczeniach Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej, gdzie produkuje się słynne „masło  z Bychawy” oraz ser, kefir i  śmietanę. Miłym akcentem była degustacja pysznych krówek i sera białego.

Kolejny punkt programu stanowiła wizyta w Przychodni Rodzinnej SANUS, gdzie  mieliśmy okazję przyjrzeć się pracy lekarza i pielęgniarki. Ponadto obejrzeliśmy recepcję,  gabinet zabiegowy i  gabinet lekarski.  Wszyscy mogliśmy nauczyć się prawidłowego bandażowania ran oraz porozmawiać o profilaktyce przeziębień.

Następnie udaliśmy się do Biblioteki  Publicznej, gdzie pani bibliotekarka  w ciekawy sposób zapoznała uczniów z pracą bibliotekarza i zachęciła dzieci do czytania książek.

               Potem powędrowaliśmy ulicami Bychawy do miejscowej piekarni. W czasie jej zwiedzania poznaliśmy kolejne etapy produkcji chleba. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od magazynu mąki, potem oglądaliśmy urządzenia do mieszania, formowania i układania ciasta w specjalnych foremkach. Ciasto, po wyrośnięciu, zostało umieszczone w piecu. Wkładaniem  i wyjmowaniem ciasta specjalną łopatą zajmowali się, z niemałym trudem, sami uczniowie. Wizyta w piekarni zakończyła się słodkim poczęstunkiem.

Wszyscy uczniowie byli zachwyceni  wycieczką  i przywieźli z niej, oprócz ciekawych przeżyć, wiedzę i bagaż doświadczeń potrzebnych w życiu. A dla nas, nauczycieli, była to najwdzięczniejsza forma pracy z dziećmi.

Zdjęcia z wyjazdu ►►►

Tradycyjnie w naszej szkole świętowaliśmy Dzień Edukacji Narodowej.
Uroczysta akademia przygotowana pod kierunkiem pani Ireny Werpuczyńskiej i Pana Tadeusza Kuranta odbyła się dnia 16 paździenika 2014 roku. 
Życzenia, kwiaty, tort i inne słodkości dla nauczycieli i pracowników szkoły przygotowane przez uczniów i rodziców uświetniły nastrój tego szczególnego dnia.
Pani dyrektor Bogumiła Rosołowska złożyła nauczycielom życzenia, podziękowała za trud i wysiłek jaki wkładają w kształtowanie młodego pokolenia oraz wręczyła nagrody wyróżnionym nauczycielom.

Zdjęcia z uroczystości ►►►

 

Puchar dla naszej szkoły w XV wyprawie po zdrowie pod hasłem: „ŻYJ ZDROWO, ŻYJ BEZPIECZNIE”

Puchar, liczne nagrody, ognisko z kiełbaskami, a nade wszystko nauka, integracja i wspaniała przygoda to wrażenia z imprezy, w której uczestniczyli uczniowie klasy  VI naszej szkoły w sobotę 18 październik 2014r.

Impreza odbywająca  się w ramach Ogólnopolskiej Kampanii „ZACHOWAJ TRZEŹWY UMYSŁ” zorganizowana była przez Uczniowski Klub Sportowy „Jedynka” oraz Ośrodek Kuratorski w Bychawie.
Wszystko odbywało się  w Dąbrowie nad Zalewem Zemborzyckim, a więc w klimacie niewątpliwie  sprzyjającym zdrowiu i dobremu samopoczuciu. Atmosferę wykorzystała nasza drużyna, która mimo „13-stki”(numer zespołu) zajęła I miejsce w kategorii szkół podstawowych, a rywalizacja była duża.
Nasi uczniowie musieli pokonać  trasę przez las,  7 stacji z różnymi zadaniami, które sprawdzały zręczność i specjalistyczną wiedzę z problematyki prozdrowotnej.
Na koniec uczniowie  musieli utworzyć prawidłowe hasło.
Trzeba przyznać, że konkurencje wymagały sprytu, odwagi oraz fachowej  wiedzy, ale nasi uczniowie pod opieką nauczycieli Pani Beaty Chmielowiec i Anny Piechockiej poradzili sobie doskonale. GRATULUJEMY!!!
Do naszej wyprawy po zdrowie dołączyła dyrektor szkoły pani Bogumiła Rosołowska, która uczestniczyła w podsumowaniu tego turnieju.
Dziękujemy organizatorom imprezy za świetną zabawę, a uczestnikom życzymy aby hasło, które utworzyli nasi uczniowie „Kto nie pije i nie pali zdrowym życiem niech się chwali” wcielali w życie.

A oto nasze przeżycia w obiektywie ►►►

Drodzy Nauczyciele,

z okazji Dnia Edukacji Narodowej składamy Wam najserdeczniejsze podziękowania i słowa uznania za niezwykle trudną i odpowiedzialną pracę dydaktyczno-wychowawczą.

W tym szczególnym dniu życzymy powodzenia w życiu osobistym oraz aby wszystkie działania podejmowane w pracy zawodowej były uwieńczone sukcesem.

Dziękujemy!

Samorząd Uczniowski

13 października 2014r. uczniowie klasy V pod opieką wychowawcy Zbigniewa Maksima oraz Pani Barbary Pawlak wyruszyli na wycieczkę rowerową.

Trasa do Bychawy prowadziła, chyba najciekawszą, częścią szlaku "Dolina Kosarzewki". Jechaliśmy doliną obok rzeki Kosarzewki, na odcinku gdzie rzeka meandruje. Po jednej stronie mieliśmy równinę, a po drugiej dość wysoką skarpę. Niesamowite widoki, szumiąca czysta woda i świeże powietrze z nadwyżką rekompensowały niedogodności poruszania się nierówną polną drogą. Po pięciu kilometrach jazdy dotarliśmy do Bychawy, a dokładnie do oczyszczalni ścieków.

Czekała nas tam niezwykle interesująca lekcja z zakresu edukacji ekologicznej. Kierownik oczyszczalni w ciekawy sposób przedstawił nam proces oczyszczania ścieków - poznawaliśmy kolejne etapy oczyszczania zwiedzając odpowiednie strefy oczyszczalni: punkt zrzutu ścieków, strefa oczyszczania mechanicznego, strefa oczyszczania biologicznego, zbiorniki do fermentacji osadu. Byliśmy pod dużym wrażeniem, gdy na końcowym etapie zobaczyliśmy efekt pracy oczyszczalni - czysta woda, na oko niczym nie różniąca się od tej z kranu, odprowadzana do rzeki.

Kolejnym etapem naszej wycieczki były położone w odległości 500 m od oczyszczalni ruiny renesansowego zamku - pałacu.

Zwiedzanie ruin rozpoczęliśmy od ... pieczenia kiełbasek na ognisku (była już późna pora obiadowa i każdy chętnie zgodził się na taki początek zwiedzania).

Po posiłku wysłuchaliśmy krótkiej historii tego miejsca. Zamek został wybudowany w I połowie XVII wieku przez ówczesnego właściciela Bychawy - Mikołaja Pileckiego. W pierwszej połowie XVIII wieku, gdy właścicielami byli Stoińscy zamek został przebudowany i rozbudowany. Prawie do końca XIX wieku zamek - pałac był zamieszkały (ostatnimi mieszkańcami byli Duniewscy).

 

Rysunek Andriolliego przedstawiający zamek z 1868 roku

Do dzisiaj zachowały się jedynie fragmenty ścian pałacu – ściana zachodnia z przyległymi do niej alkierzami i fragmentami ścian działowych, ściana południowa między alkierzem południowo-zachodnim a narożnikiem ryzalitu południowego oraz część alkierza południowo-wschodniego, w którym widoczne są ślady ośmiobocznego pomieszczenia w dolnej kondygnacji (to być może zamkowa kaplica). Ponadto zachowały się fundamenty portyku od strony północnej.

Z zamkiem bychawskim związana jest legenda. Legenda o białej damie, którą to wczesnym świtem spotykają wędkarze i grzybiarze.

(przedstawiony poniżej opis legendy został zapożyczony z gazety Głos Ziemi Bychawskiej)

Pewnego czerwcowego ranka, wczesnym i bladym jeszcze świtem, pan Jan wsiadł na rower, zaopatrzony w wędkę i wędkarskie oprzyrządowanie, z zamiarem wyruszenia nad zalew. Liczył tego dnia na dobre „branie”. Chcąc jak najszybciej zająć swoje upatrzone wcześniej miejsce nad wodą, postanowił skrócić sobie drogę przez ruiny. Gdy znalazł się na wzgórzu, do uszu jego doszły dziwne odgłosy; coś jakby tupot nóg, szmer rozmów, śmiechy, no i ta dziwna niedzisiejsza muzyka, płynąca gdzieś spod ziemi. Czy może od ruin? Zsiadł z roweru, nadsłuchując i usiłując iść. Wtem stanął jak wryty, sparaliżowany strachem. Drogę zastąpiła mu świetlista zjawa kobiety. Okręcała się wokół niego i pląsała wyciągając ręce w geście zapraszającym do tańca. Pan Jan nie należał do strachliwych i zawsze z lekceważeniem traktował opowieści o duchach, tym razem jednak oblał się zimnym potem. Gdy tylko próbował wyminąć zjawę, ta zagradzała mu drogę, wyginając się w dziwnym tańcu. Zebrał się wreszcie na odwagę, postanowił wsiąść na rower i szybko stąd uciekać. Wtem jakaś nadludzka siła uniosła go w górę i... z wysoka cisnęła wprost do zalewu. A od ruin niosło się za nim echo perlistego śmiechu kobiecego - z odcieniem złośliwości.

Innym razem, a zdarzyło się to jesienią, w porze prawie jeszcze nocnej, gdy budził się mglisty wrześniowy poranek. Zamiłowany grzybiarz Andrzej szedł w stronę lasu Budnego, pogwizdując. Marzył dziś o dobrym, przyrządzonym przez młodą żonę sosie grzybowym na obiad. Gdy znalazł się na wzgórzu w pobliżu ruin, doznał tych samych wrażeń słuchowych i wzrokowych co pan Jan. Ale jego urzekła ta dziwna lecz i porywająca, skoczna muzyka, w takt której nogi same odnalazły zharmonizowany z nią rytm i krok. I wtedy poczuł się dziwnie, stracił poczucie rzeczywistości i jak gdyby przeniósł się w inny wymiar czasu. Nie spłoszył się więc, gdy tak tańcząc i zmierzając w swoją stronę usłyszał szelest kobiecej sukni i zauważył, że jakaś biała postać przemknęła obok. Mgły tańczą – pomyślał. Pląsając i obracając się w tańcu, zszedł bezpiecznie ze wzgórza na ścieżkę. A wtedy, o dziwo! Stoczył się za nim z góry, wprost pod nogi, koszyk na grzyby, który upuścił, w chwili gdy dał się porwać magicznej muzyce. Ale co to? Kabłączek był przewiązany małą błękitną wstążką... A co słyszał na pożegnanie? – perlisty śmiech kobiecy. Serdeczny i bez cienia złośliwości.

Nam, w godzinach popołudniowych, biała dama nie mogła się ukazać.

Ostatnie chwile przed wyjazdem wykorzystaliśmy na wspólną zabawę w ruinach.

Do Bychawki dotarliśmy w godzinach popołudniowych – trochę zmęczeni, ale bardzo zadowoleni. Pogoda dopisała nadzwyczajnie i po drodze mogliśmy podziwiać uroki złotej polskiej jesieni oraz delektować się jesiennym słońcem.  Już teraz planujemy powtórzyć wyprawę rowerową wiosną.

Zdjęcia z wyprawy  ►►►

Czy ktoś jeszcze pamięta zapach ziemniaków pieczonych jesienią na ognisku?
I ten smak – niezapomniany! 

10 października 2014 r. postanowiłyśmy przybliżyć uczniom  naszej szkoły tak popularny kiedyś na wsi zwyczaj pieczenia ziemniaków. 
Zwyczaj zapomniany, ale babcie, a może rodzice niektórych naszych uczniów pamiętają, że w czasie „wykopków” w pole wychodziły całe rodziny, nawet z małymi dziećmi, zabierając ze sobą całodzienne wyżywienie. Ziemniaki kopano ręcznie, a z czasem kopaczką konną. Każdy zbieracz miał inne zadanie. Jedni wykopywali ziemniaki, inni zbierali i wkładali je do koszy, worków lub wiader, drudzy odnosili pełne wiadra i wysypywali na małe kopce, które potem okrywano ziemniaczanymi łodygami tzw. kartoflankami lub naciną.
Następnego dnia konie ciągnęły załadowane ziemniakami wozy do przydomowych ogrodów, gdzie składowano je do wcześniej wykopanych w ziemi dołów i kopcowano. 

Ale najmilszym i najbardziej wyczekiwanym momentem dnia było rozpalanie ogniska, wrzucanie do niego własnoręcznie zabranych ziemniaków i uczta.

Pomysł z pieczeniem ziemniaków okazał się strzałem w dziesiątkę – rodzice przynieśli kartoflanki, pomogli rozpalić ognisko, dzieci przyniosły ziemniaki – niektóre podobno zebrane własnoręcznie.  

I było jak za dawnych czasów -   przepiękna słoneczna pogoda, babie lato,  dym i niepowtarzalny zapach. Były również zabawy (sadzenie ziemniaków na wyścigi,  skoki w workach),  były  śpiewy przy ognisku i na koniec - uczta. 
Początkowo dzieci dziwiły się, że mają jeść czarne, spalone kulki, ale po chwili przekonały się, że to co najsmaczniejsze znajduje się w środku. 
A na zakończenie, patrząc na naszych  uczniów, ogłosiłyśmy konkurs na najbardziej umorusaną buzię, i naprawdę trudno było wyłonić zwycięzcę, bo wszyscy byli fantazyjnie ubrudzeni. 
I proszę nam wierzyć tego smaku i zapachu, mimo że minęło dużo czasu od prawdziwych „wykopków” z naszego dzieciństwa – nigdy się nie zapomina. 
Zachęcamy wszystkich do powracania dawnych tradycji i zwyczajów  z dzieciństwa rodziców czy dziadków
 

Beata Chmielowiec, Jolanta Maksim, Krystyna Jagiełło 
(nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej)

Zdjęcia z zabawy ►►►

Informujemy, że w dniu 20 listopada 2014 r. (czwartek) odbędzie się zebranie z rodzicami.

Początek zebrania: sala gimnastyczna  godz. 17.00

Zapraszamy!